Çevreyi tüketerek ekonomiyi büyütmek:Nereye kadar?
5 Haziran Dünya Çevre Günü dolayısıyla gittikçe ağırlaşan çevresel tahribatı ve çevresel değerlerin kaybını ve bu yıkım sürecinin nedenlerini bir kez daha düşünmekte yarar var.
Dünya Çevre Günü, her yılın 5 Haziran'ında dünyadaki çeşitli çevre sorunlarına dikkat çekmek üzere değerlendiriliyor. Birleşmiş Milletler tarafından bu yılki Dünya Çevre Günü'nün teması olarak, küresel ısınma ve deniz seviyesindeki yükselmenin küçük ada devletlerini nasıl etkilediğine dikkat çekmek için “ Deniz seviyesini değil, sesini yükselt!” sloganı seçilmişti.
Peki, Türkiye özelinde böyle bir tema ya da mesaj bulmak durumunda olsak ne yapardık? Muhtemeldir ki, sorunların çokluğu karşısında konu bulmakta değil, olsa olsa çok sayıdaki meselenin arasından seçmekte zorlanırdık.
Örneğin, yerinde bir saptama olarak, Dünya Çevre Günü'ne ilişkin açıklama yapan TMMOB Çevre Mühendisleri Odası (ÇMO), "Zaman kutlama zamanı değil, 'ekolojik yıkımla mücadele' zamanıdır" diyor. ( http://www.cmo.org.tr/genel/bizden_detay.php?kod=90364&tipi=17&sube=0)
ÇMO’nın açıklaması şöyle:
“…Bizler bu ülkenin mühendisleri olarak, yaşanan çevre sorunlarını somut olarak görüyor ve çözüm üretmeye çalışıyoruz. Ne var ki, siyasi irade çevre sorunlarına çözüm üretmekten çok, doğayı yapılaşmaya, ranta, talana teslim etmeyi tercih etmektedir…
"Kalkınma" kavramını yalnızca yapılaşma olarak algılayan bu anlayış, halkın huzurunu, sağlığını, sağlıklı çevrede yaşama hakkını hiçe saymakta, demokratik katılım kavramını ise tamamen kapsamın dışında tutmaktadır.
Odamızın 12. Olağan Genel Kurulu`nda alınan karar gereği 5 haziran haftası "ekolojik yıkımla mücadele" haftası olarak anılmaktadır.”
Sadece genel bir değerlendirme bile ÇMO’nın yaklaşımını haklı çıkarıyor:
-Kapsamlı etüd-inceleme-planlama yapılmadan, doğanın yasaları yok sayılarak, kentlerin içinde yaşayan insan topluluklarıyla sürdürülebilirliğini, teknik gereklilikleri dikkate almadan, sadece rant getirisine bakılarak gelişigüzel yatırımların yapıldığı,
-Yaşam ortamlarını hiçe sayan HES inşaatlarına karşı çıkan köylülerin güvenlik güçlerince darp edildiği,
-İş güvenliği ile ilgili önlemler alınmadığı için hemen her gün iş kazalarının, patlamaların yaşandığı, kömür madenlerinde yüzlerce işçimizin yaşamını kaybettiği,
-İnsanların beton yığınları arasında nefes alabilecekleri en küçük alanlara bile kazanç uğruna göz dikildiği,
-Planlama aşamasında öngörülmesi gereken düzeydeki yağışlarda bile yolları, caddeleri, altgeçitleri hatta metroları selden-su basmasından geçilemez hale gelen, can kayıpları yaşanan kentlerimizin yetersiz altyapısını hiç umursamadan, inşaatları sırasında işçilerin yaşamını yitirdiği markalı sitelerle, iş merkezleriyle kentlerimizi beton yığınlarına döndürmenin “gelişme” diye sunulduğu
ve tüm bu olumsuzlukların neredeyse gündelik hale geldiği ya da “kader” diyerek geçiştirildiği ülkemizde Dünya Çevre Gününü anlamlandırmak oldukça zor. Bu arada eklemekte yarar var; olağan dışı/aşırı (ekstrem) düzeydeki hava koşullarının da, küresel ölçekli bir çevre sorunu olan iklim değişikliğine bağlı olduğuna dair uluslararası düzeyde bir çok rapor olduğunu unutmamak, bu konuda da yetkililere sorumluluklarını hatırlatmak gerekiyor.
“Çevre” diye tanımladığımız olguyu, doğal ve kültürel değerlerimiz ile bunların içinde ve bunlarla birlikte yaşamını sürdüren tüm canlı topluluklarının varlığını sürdürebildiği ortam olarak bir bütünlük içinde kavramazsak; çevresel yıkıma karşı mücadele etmenin demokratikleşme, toplumsal adalet, karar verme süreçlerine katılım ve hak alma mücadelesi ile yakından ilişkili olduğunu görmezsek çevresel değerlerimizi yağmadan kurtarmak da pek mümkün görünmüyor. 06.06.2014
Fotoğraf: ÇMO’nın “Tüm ekolojik sistemi etkileyecek” dediği, İstanbul’da yapılacak olan 3. Havalimanının temel atma töreni öncesinde, bölgedeki göletlerin Karadeniz’e boşaltılması için yapılan çalışma Kaynak: Hürriyet Gazetesi sitesinden alınmıştır. Özkan ARSLAN/İSTANBUL,(DHA) http://fotoanaliz.hurriyet.com.tr/galeridetay/83533/4369/3/yeni-havalimani-icin-goller-bosaltiliyor
